നിറയുതിരും കുഴലുകള്‍ക്ക് അവര്‍ വെറും ഇരകളല്ലൊ
നിലം പതിച്ച് ജീവന്നായി കേഴുന്നവര്‍ തോക്കിനഭിമാനമല്ലൊ
’പ്രത്യേകാധികാരം’ സൈനികര്‍ക്ക് ചൂതാട്ടമാകുന്പോള്‍
നുരഞ്ഞ് പൊന്തുന്ന ലഹരിയിലവരാടി തിമിര്‍ക്കുന്പോള്‍
ഭാരതാംബേ! നിന്‍ സുതരിവിടെ സുരക്ഷിതരാണോ?
ഇറോമിന്റെ കാതുകളില്‍ മുഴങ്ങിയ സോദരരുടെ
ആര്‍ത്തനാദങ്ങള്‍, രക്തച്ചാലുകള്‍ കണ്ട്
വിറങ്ങലിച്ചുപോയ മന:സാക്ഷിയുടെ തണലില്‍
എരിഞ്ഞമര്‍ന്ന ചിതയുടെ ചൂടും അഗ്‍നിനാളത്തിന്‍ താണ്ഡവവും
എല്ലാം മറന്ന് തീന്‍ മേശയ്‍ക്ക് മുന്പില്‍ പൊരിച്ചൊരുക്കിയ
പദാര്‍ത്ഥങ്ങളെ തന്റെ വിശപ്പകറ്റാനനുവദിക്കാതെ ഇന്ന്
പത്ത് കൊല്ലം പിന്നിടുന്നു,ഭരണകൂടത്തിന്‍ കണ്ണുതുറപ്പിക്കാന്‍ -
നിരാഹാരം വൃതമാക്കിയവള്‍ ഇറോം! അവളുടെ മൗനം തോല്‍വിയല്ല
അവളുടെ ക്ഷീണം നമുക്ക് നേരെയൊരു ചൂണ്ട് വിരലാണ്
ആ കണ്ണുകളിലേത് നിസ്സംഗതയോ? അതോ നമ്മോടുള്ള
അവളുടെ സഹതാപമോ? അറിയില്ലൊന്നും അറിയില്ല
എന്ന് നടിക്കാനാണ് നമുക്കിഷ്‍ടം, അതാണ് സുഖം
നീതി നടപ്പാക്കപ്പെടട്ടെ, അതിന്റെ കാവലാളുകള്‍
പ്രോത്‍സാഹിക്കപ്പെടട്ടെ, പക്ഷെ - ഈ സോദരരുടെ
ബലഹീനതയെ ചൂഷണം ചെയ്യാതെ, അവര്‍ക്ക് വേലി തീര്‍ക്കാന്‍
അവരില്‍ നിന്നും ’രാഖി’ബന്ധനം സ്വീകരിക്കാന്‍
ഒരു നല്ല മകനും നല്ലൊരു കാന്തനും പോലെ നല്ലൊരു
സോദരനാകാനും പഠിക്കയല്ലേ വേണ്ടത്?
നിങ്ങളെയോര്‍ത്ത് അഭിമാനിക്കുന്നവര്‍ പ്രാര്‍ഥിക്കുന്നവര്‍
അതാണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്, അതിനാണ് കാത്തിരിക്കുന്നത്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ